EnglishΜα τι συμβαίνει επιτέλους με την Ιθαγένεια;!
Σήμερα που όλη η Ελλάδα κάνει 10 posts κάθε μέρα με Giannis Antetokounmpo #NBAvote και πλέον λέξεις όπως μετανάστης, δεύτερη γενιά και πρόσφυγας θεωρούνται πολύ trending, βρισκόμαστε αντιμέτωποι για πολλοστή φορά με το ατέρμονο θέμα της ιθαγένειας.
Έχουμε από τη μία ένα κείμενο που έχει σαρώσει τα μίντια και κοινοποιείται με ταχύτητα φωτός, αυτό του Μιχάλη, το οποίο κάνει τον κόσμο να ευαισθητοποιείται απέναντι στην Ιθαγένεια και να γράφει πως πρέπει επιτέλους να ψηφιστεί ο νόμος, πως κάτι πρέπει να κάνουμε, πως αυτά τα παιδιά πρέπει να αναγνωριστούν από το κράτος ως Έλληνες Πολίτες! Μια μεγάλη αναμπουμπούλα και ένας λαός με το σφυρί του δικαστή να ρίχνει τον πέλεκυ μέσα από τα social media και να επαναπαύεται έχοντας κάνει το κομμάτι του ως σωστός και ευαισθητοποιημένος πολίτης – ποστάροντας δηλαδή ένα άρθρο και ένα σχόλιο στο facebook.
Έχουμε βέβαια από την άλλη και το νέο νόμο της Ιθαγένειας, γνωστό ως 4332/2015, να έχει περάσει εδώ και ενάμιση χρόνο περίπου. Ναι, όντως, υπάρχει ήδη νόμος. Γιατί το 90% των κοινοποιήσεων που έγιναν δεν μπήκαν καν στη διαδικασία να δουν ότι το κείμενο του Μιχάλη που κοινοποιήθηκε πριν λίγες μέρες, είχε πρωτοδημοσιευθεί το 2007 στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ. Ναι, πριν 10 χρόνια. Όταν ακόμη 200.000 παιδιά γεννημένα ή/και μεγαλωμένα στην Ελλάδα πάσχιζαν να αποκτήσουν δικαίωμα στην Ελληνική Ιθαγένεια. Και η δημοσίευση εκείνη είχε γίνει από τον Gazmend Kapllani – έναν εξαιρετικό συγγραφέα και δημοσιογράφο, ο οποίος έζησε και εργάστηκε για πολλά χρόνια στην Ελλάδα, γράφοντας άρθρα σε εφημερίδες και βιβλία που μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες, χωρίς όμως να του δοθεί ποτέ η ελληνική ιθαγένεια. Το συγκεκριμένο λοιπόν κείμενο, μαζί με πολλές άλλες προσωπικές ιστορίες εκδόθηκε στη συνέχεια με τον τίτλο «Με Λένε Ευρώπη» από τις εκδόσεις Λιβάνη το 2010.
Αλλά σήμερα που η πρόσβαση στην πληροφορία είναι τόσο εύκολη και έχουμε συνηθίσει να αναμεταδίδουμε ειδήσεις, ιστορίες, γνώμες και ιδέες χωρίς να αφιερώνουμε ούτε τον ελάχιστο χρόνο για να ελέγξουμε την εγκυρότητα των πληροφοριών, την ορθότητα των απόψεων και την αξιοπιστία των πηγών, καταλήγουμε να φωνάζουμε -είτε υπέρ είτε κατά- για ένα θέμα πάνω στο οποίο έχουμε μηδενική γνώση!
Γιατί πέρα από τα άτομα που προώθησαν το κείμενο ως υπενθύμιση του θέματος και μπήκαν μάλιστα στη διαδικασία να απαντήσουν σε κάθε σχόλιο ξεχωριστά ενημερώνοντας για την κατάσταση, όλοι οι υπόλοιποι που το 2017 ξεκίνησαν να ευαισθητοποιούνται για τα προβλήματα των νέων μεταναστευτικής καταγωγής μόνο και μόνο επειδή σήμερα ο πιο διάσημος Έλληνας είναι μαύρος & μετανάστης, δεν γνωρίζουν 5 βασικά πράγματα σχετικά με την ιθαγένεια.
Γιατί η ψήφιση του νόμου 3838/2010 (Νόμος Ραγκούση), η απόφαση του ΣτΕ για την αντισυνταγματικότητα των διατάξεων αυτών το 2013, η υποκρισία της πολιτείας, οι καμπάνιες του Generation 2.0 RED για το δικαίωμα στην ιθαγένεια, η ψήφιση του νέου νόμου 4332/2015, η επανάληψη της ιστορίας, τα προβλήματα και οι ελλείψεις των καινούριων διατάξεων, η μη εφαρμογή του νόμου με τις αιτήσεις για ιθαγένεια υπό την προηγούμενη νομοθεσία ακόμη να εκκρεμούν, το βραδυκίνητο σύστημα, ο διαχωρισμός του φακέλου της Ιθαγένειας από το Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής, η ρατσιστική εγκύκλιος για το ασφαλιστικό πολιτών τρίτων χωρών και η αδιάκοπη προσπάθεια του Generation 2.0 με συνεχόμενες συναντήσεις να επιλυθούν όλα αυτά τα ζητήματα, είναι αυτά που περνούν απαρατήρητα στα μάτια και τα αυτιά των ατόμων που σήμερα αποφάσισαν να υποστηρίξουν.
Είναι χρέος μας να ενημερώνουμε, να προσπαθούμε να ευαισθητοποιούμε, να σπρώχνουμε τη φωνή των παιδιών αυτών όσο πιο μακριά γίνεται. Και όσοι πιστεύουν ειλικρινά πως «πρέπει κάτι να κάνουμε» και πως «είναι τεράστια αδικία για αυτά τα παιδιά να μην έχουν την ιθαγένεια», ας μην μείνουν σε ένα post. Ας ενημερωθούν, ας υποστηρίξουν την προσπάθεια για επίλυση των τωρινών προβλημάτων και, κυρίως, ας αντιμετωπίσουν πρώτα οι ίδιοι αυτά τα παιδιά ως ίσους Έλληνες συμπολίτες τους.
