Είμαστε εδώ. Και σε όποιον αρέσει.

Με αφορμή την ανάρτηση του Γιάννη Αντετοκούνμπο στα social media, σχετικά με τη λεκτική ρατσιστική επίθεση του αθλητικού «δημοσιογράφου» Τάκη Τσουκαλά εις βάρος του αδερφού του Θανάση και θέλοντας να μπει ένα τέλος στις καθημερινές ρατσιστικές συμπεριφορές, τονίζουμε τους μηχανισμούς τους οποίους μπορεί να ανατρέξει κανείς για να τις αντιμετωπίσει.

Από τον Σεπτέμβρη του 2014 ψηφίστηκε ο αντιρατσιστικός νόμος Ν. 4285/2014 όπου η δημόσια, προφορική ή δια του τύπου ή μέσω διαδικτύου ή με οποιοδήποτε άλλο τρόπο έκφραση ρατσιστικού και ξενοφοβικού λόγου καθιστά ποινικό αδίκημα. Παράδειγμα άλλωστε αποτελεί και η μήνυση που υπέβαλε το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι εναντίον του Τάκη Τσουκαλά στο Τμήμα Αντιμετώπισης Ρατσιστικής Βίας της Ελληνικής Αστυνομίας. Στο τμήμα αυτό μπορεί να απευθυνθεί ο καθένας για να υποβάλει σχετική μήνυση και η υπηρεσία είναι δωρεάν.

Η καταγραφή τέτοιου είδους περιστατικών είναι εξίσου σημαντική. Θυμίζουμε ότι υπάρχει το Δικτύου Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας, στο οποίο συμμετέχουν διάφορες οργανώσεις μεταξύ των οποίων και το Generation 2.0 for Rights, Equality & Diversity και η καταγραφή (επίσης δωρεάν) μπορεί να γίνει στο χώρο τους.

Χαιρόμαστε που βλέπουμε να τοποθετείται δημόσια για πρώτη φορά ο Γιάννης μιλώντας για τους ανθρώπους που γεννήθηκαν ή μεγάλωσαν εδώ από γονείς μετανάστες. Η δήλωση αυτή παρακίνησε ακόμα και τον πρωθυπουργό να κάνει την παρακάτω δήλωση για τη δεύτερη γενιά: «Σεβασμός και περηφάνια για τους ανθρώπους που γεννήθηκαν, μεγάλωσαν εδώ και έκαναν την Ελλάδα, δική τους πατρίδα. Καμία ανοχή στο ρατσισμό και το μίσος».

Μεταξύ άλλων, ο Γιάννης δήλωσε ότι: «Αν αυτό μπορεί να συμβεί στον Θανάση ο οποίος εκπροσωπεί με περηφάνεια και με ένα συνεχές χαμόγελο την Εθνική Ελλάδoς και τον Παναθηναϊκό, δεν μπορώ να φανταστώ τι περνάνε άλλοι έγχρωμοι στην Ελλάδα».

Δεν χρειάζεται μεγάλη φαντασία, ειδικά για όσους μεγαλώσαμε εδώ. Οι Αφροέλληνες και όχι «έγχρωμοι» καθώς και οι χιλιάδες άλλοι μετανάστες και Έλληνες μεταναστευτικής καταγωγής στην Ελλάδα είναι αρκετά συνηθισμένοι σε τέτοιου είδους συμπεριφορές. Μην ξεχνάμε και την πολύ σημαντική διάσταση αυτού το θέματος, την ταξική. Ο μετανάστης που επενδύει ή φέρνει νίκες στην χώρα είναι ευπρόσδεκτος, αλλά δεν ισχύει το ίδιο για τον φτωχό μετανάστη, πρόσφυγα ή ακόμα και τον Έλληνα.

Αυτό που συνέβη στον Θανάση δεν αποτελεί μεμονωμένο παραλήρημα ενός «δημοσιογράφου», αλλά την κορυφή ενός παγόβουνου. Κάτω από την επιφάνεια επικρατούν καθημερινές ρατσιστικές συμπεριφορές που εκδηλώνονται εναντίον ανθρώπων με εμφανώς διαφορετική καταγωγή. Μικρά βλέμματα, σχόλια σε δημόσιους αλλά και ιδιωτικούς χώρους τα οποία «κανονικοποιούνται» με το «έλα μωρέ αστείο ήταν».


Διανύοντας μια περίοδο πόλωσης όπου οι ρατσιστικές συμπεριφορές βρίσκονται σε έξαρση είναι σημαντικό να αντιδράμε.
Είναι καιρός να μπει ένα τέλος στην ασυλία των ρατσιστών στη δημόσια σφαίρα.
Μπορούμε να κάνουμε κάτι για αυτό.
Και σε όποιον αρέσει.