Η Φαουζία ήρθε στην Ελλάδα από το Αφγανιστάν στα 17 της. Σήμερα είναι 19 χρονών και μητέρα μιας κόρης 1,5 ετών. Είναι επίσης εθελόντρια στον Οργανισμό Generation 2.0 RED, ως βοηθός δασκάλου των ελληνικών, στο τμήμα των προχωρημένων. Η αφοσίωση και η κλίση της στην εκμάθηση γλωσσών τη βοήθησε στο να μπορεί μιλάει πολύ καλά τα Ελληνικά σε λιγότερο από 2 χρόνια. Τώρα, το όνειρό […]
Ο Άχμαντ είναι οκτώ χρονών. Έχει καστανά μαλλιά και τα σκούρα μάτια του κοιτούν τριγύρω έκπληκτα. Ο αδελφός του, μόλις λίγα χρόνια μικρότερος, του μοιάζει πολύ, μόνο που είναι λίγο πιο κοντός. Και οι δύο πολύ ήσυχοι, παίζουν μαζί. Η μητέρα τους φοράει ένα ροζ παντελόνι και η μαντήλα της είναι γεμάτη χρώματα. Με τα πράσινα μάτια της κοιτάει την κόρη της, το μικρότερο μέλος […]
Γράφει η Άννα-Μαρία Βουζουνεράκη, Εργασιακή Σύμβουλος του Generation 2.0 RED Πολλά νέα παιδιά που ψάχνουν για δουλειά σήμερα, θα ήθελαν να τους τεθεί η αρχική ερώτηση: Τι θα ήθελες να γνώριζαν οι εργοδότες για σένα και τις δυνατότητές σου; Θα είχαν σίγουρα να πουν πολλά για τα θετικά χαρακτηριστικά τους, τις δυνατότητες που έχουν, το θησαυρό που κουβαλάει ο καθένας από αυτούς μέσα του και […]
Αυτός είναι ο Yasser. Είναι μόλις 20 ετών, κάτι που τον καθιστά το νεότερο μέχρι τώρα άτομο στη στήλη μας! Είναι από το Αφγανιστάν και ζει στην Ελλάδα τα τελευταία δύο χρόνια. Μια πολύ διακριτική παρουσία και μια ακόμη πιο ευγενική φύση, ο Yasser είναι το είδος ανθρώπου που δεν ξεχνάς, καθώς είναι ένας πολύ καλός και γλυκομίλητος νέος. Αφού τελειώσαμε τη συνέντευξη του λέω […]
Στη στήλη Choosing to Dream αυτή τη φορά φιλοξενούμε τον Σαΐντ, 31 ετών από το Ιράν. Βρίσκεται στην Ελλάδα κάτι περισσότερο από ένα χρόνο και ήδη μιλάει τόσο καλά Ελληνικά που σε κάνει να απορείς: Πώς κάποιος μαθαίνει τόσο γρήγορα μια τόσο δύσκολη γλώσσα; Πολύ ευγενικός και πραγματικά πρόθυμος, ο Σαΐντ μας έδωσε μια συνέντευξη με βάθος που απαντάει στην προηγούμενη ερώτηση. Όταν κάποιος θέτει […]
Όταν ζεις σε μια άλλη χώρα και δεν καταλαβαίνεις τι συμβαίνει. Ένα άρθρο της Silvia Giulini 23 Φεβρουαρίου 2016. Ήμουν έξω από το ΡΟΜΑΝΤΣΟ, περιμένοντας την υπεύθυνή μου. Μου είχε πει να έρθω στις 10:00, αλλά δεν είχε φτάσει ακόμη. Μπροστά μου ήταν ένα μπαρ, μια πόρτα και ένα παράξενο θυροτηλέφωνο χωρίς ονόματα, μόνο με αριθμούς. Το μέρος ήταν απίθανο. Ήμουν πολύ ενθουσιασμένη και ντροπαλή […]
Ο επόμενος ωφελούμενος που εμφανίζεται στη στήλη Choosing to Dream είναι ο Henry Morris. Ο Henry Morris είναι 43 ετών, ήρθε από τη Νιγηρία και ζει στην Ελλάδα εδώ και 13 χρόνια. Τι να πρωτοπούμε για αυτόν; Γεμάτος ενέργεια, πάντα χαμογελαστός, πιο κοινωνικός από τους περισσότερους από εμάς, μονίμως ασχολείται με κάτι καινούριο και πάντα είναι πρόθυμος να συνεχίσει την πορεία του! Ας δούμε τι […]
Γράφει η Nataliya R.* – Καλημέρα σας, ήρθα να γραφτώ στο δημοτολόγιο, είπα περήφανα λες και ήρθα να παραλάβω υποτροφία από το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. – Πότε σας ήρθε η απόφαση; Η φωνή πίσω από τον κισσέ. – Πριν μια εβδομάδα. Η φωνή μου μπροστά από τον κισσέ. – Ααα όχι… θα έρθετε μετά από είκοσι μέρες για να προλάβει να ενημερωθεί το σύστημά μας. Έφυγα. Είκοσι μέρες […]
Η τρίτη σε σειρά συνέντευξη για τη στήλη «Choosing to Dream» είναι με την Foroozan Amiri. Η Foroozan είναι μια νεαρή γυναίκα, μόλις 25 ετών, από το Αφγανιστάν. Έφτασε στην Ελλάδα πέρσι και εργάζεται ως διαπολιτισμικός μεσολαβητής εδώ και λίγο καιρό. Αλλά πως κατάφερε να κάνει μια καινούρια αρχή; Την αφήνουμε να σας πει η ίδια. «Αυτήν τη στιγμή εργάζομαι στον οργανισμό Save the Children […]
Της Silvia Giulini Στη μέση της Φλάνδρας, στο Βέλγιο, 30 λεπτά από τις Βρυξέλλες με το τρένο, υπάρχει μια μικρή πόλη που λέγεται Mechelen. Η όμορφη κεντρική πλατεία της είναι περιτριγυρισμένη από συμμετρικά σπίτια, πίσω από τα οποία υψώνεται μεγαλόπρεπα ο καθεδρικός ναός. Ωστόσο, υπάρχει κάτι πολύ πιο όμορφο από τα μνημεία που κάνει αυτήν την πόλη μοναδική: το γεγονός ότι εκεί ζουν 138 διαφορετικές […]
O κύριος Μαχμούντ είναι 63 ετών και είναι από το Μπαγκλαντές. Μένει πάνω από 20 χρόνια στην Αθήνα και αποτελεί παράδειγμα ανθρώπου που, όχι μόνο αντιμετώπισε όσες δυσκολίες βρέθηκαν στο δρόμο του, αλλά και φρόντισε να αξιοποιήσει την ευκαιρία όταν αυτή εμφανίστηκε. Πάντοτε με το σακίδιο στην πλάτη, ερχόταν αφού είχε μοιράσει βιογραφικά σε όλη την Αθήνα και, κάθε που έμπαινε στο γραφείο, το γέμιζε […]
Εγκαινιάζουμε μια σειρά από αφηγήσεις ανθρώπων που έκαναν μια νέα αρχή στην Ελλάδα. Μοιράζονται μαζί μας την ιστορία τους, με τις δυσκολίες που έπρεπε να αντιμετωπίσουν, καθώς και τις νέες ευκαιρίες που αξιοποίησαν. Η πρώτη ιστορία είναι του Mawhib, 34 χρονών, από την Ερυθραία. Μένει εδώ και 9 μήνες στην Ελλάδα και είναι αναγνωρισμένος πρόσφυγας. «Εργάζομαι ως πολιτισμικός διαμεσολαβητής με τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα (MSF). […]
Δεν πάει πολύς καιρός από την τελευταία φορά που κάναμε λόγο για τα κενά ασφαλείας στους καταυλισμούς, και ειδικά στη Μόρια. Τα μίντια μιλούν για «ατυχή περιστατικά» και «μεμονωμένα γεγονότα», αλλά η αλήθεια απέχει πολύ από αυτές τις δηλώσεις. Όταν οι σκηνές στον καταυλισμό της Μόριας ήταν πλήρως κατεστραμμένες και καλυμμένες με χιόνι, τα τοπικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν πως οι αστυνομικοί δεν άφησαν κανέναν να […]
Της Ganna Milenko Ένα χτύπημα στην πόρτα της τάξης. Η καθηγήτρια σταματάει την παράδοση του μαθήματος. Όλα τα βλέμματα στραμμένα στην κατεύθυνση της πόρτας που ανοίγει. Ο υποδιευθυντής στήνεται στην είσοδο μ’ ένα χαρτί Α4 στο ένα του χέρι. Ζητά συγνώμη από την καθηγήτρια και παίρνει επίσημο ύφος. «Οι αλλοδαποί, παρακαλώ, να σηκωθούν και να με ακολουθήσουν», ανακοινώνει με μια δυνατή φωνή, σαν να ήμασταν σε […]
Το μήνυμα ενός 19χρονου πρόσφυγα από τη Συρία «Λοιπόν, εδώ είμαστε, αυτές είναι οι τελευταίες ώρες μου στην Ελλάδα, την άγια Ελλάδα, πραγματικά δεν ξέρω πώς να ευχαριστήσω τους ανθρώπους σου για όλα αυτά που μου έδωσαν: αγάπη, περιπέτειες, καλή παρέα, και που με βοήθησαν να ξαναχτίσω την προσωπικότητά μου. Αθήνα σ’αγαπώ και λυπάμαι που φεύγω, έγινες το δεύτερο σπίτι μου και θα μου λείψουν […]
«Τα παιδιά μου με ρωτάνε “Που πάμε μπαμπά;”, και τους λέω “Πάμε στον κήπο”. Νομίζουν ότι πάμε σε ένα κήπο για να παίξουν. “Πού είναι ο κήπος;”, και τους λέω να περιμένουν μέχρι να φτάσουμε στον κήπο. Είναι απλώς παιδιά στο τέλος. Δεν ξέρουν που πηγαίνουμε. Τους φτιάχνουμε παραμύθια για να τους δίνουμε ελπίδα. Αλλά είναι μάταιο». Εικόνες σαν αυτές είναι αποτέλεσμα των κλειστών συνόρων […]
Της Nataliya R. Γεννήθηκα το 1987 στο Symi της Ουκρανίας, από μητέρα Ιστορικό-Κοινωνιολόγο και πατέρα εφοριακό. Κάποια χρόνια αργότερα η Σοβιετική Ένωση διασπάστηκε. Όλοι οι ακαδημαϊκοί έχασαν τις θέσεις τους γιατί θεωρήθηκε ότι υπέσκαπταν το νέο καθεστώς. Έτσι, το 1993, η μητέρα μου πήρε εμένα και τον αδελφό μου και έφυγε μακριά από ένα κακοποιητικό οικογενειακό περιβάλλον και ένα κακοποιητικό καθεστώς που την ωθούσε στην […]
Άλλο ένα παιδί μεταναστευτικής καταγωγής που έχει πάει σχολείο και Πανεπιστήμιο στην Ελλάδα αλλά δεν έχει πρόσβαση στην αγορά εργασίας στον κλάδο του, όχι γιατί δεν έχει τα απαραίτητα προσόντα, αλλά επειδή δεν έχει την ελληνική Ιθαγένεια. «Είμαι η Άννα από Θεσσαλονίκη, η καταγωγή μου είναι από Αλβανία και ζω στην Ελλάδα περίπου 18 χρόνια. Έχω τελειώσει εδώ ελληνικό σχολείο, όπως τα περισσότερα παιδιά μεταναστών […]
Ονομάζομαι Γιοχάνα Μπράιαν, είμαι Ασσύριος και γεννήθηκα την 10η Αυγούστου του 1984 στην Τεχεράνη. Οι γονείς μου πήραν την απόφαση να εγκαταλείψουν τη χώρα, καθώς εμπλέκειτο σε πολεμική σύρραξη με το Ιράκ κι επιπλέον το καθεστώς της ήταν θεοκρατικό (ισλαμικό) κι εναντιωνόταν στους αλλόθρησκους. Στις 11 Μαρτίου του 1987 αποκτήσαμε την πολυπόθητη βίζα και ήρθαμε στην Ελλάδα. Ήμουν δυόμισι ετών. Τι σημαίνει για σένα ελληνική […]
Τι σημαίνει για σένα ελληνική ιθαγένεια; Να είσαι Ελληνίδα; Για μένα, ελληνική ιθαγένεια σημαίνει αναγνώριση των δικαιωμάτων μου ως πολίτης της ελληνικής κοινωνίας, όχι μόνο επειδή έχω γεννηθεί και ζω στη χώρα, αλλά επειδή έχω ελληνική παιδεία. Τι σημαίνει για σένα η πατρίδα των γονιών σου; Την πατρίδα των γονιών μου τη θεωρώ ως ένα κομμάτι του εαυτού μου, της ταυτότητας μου, κάτι που με […]
Της Ανδριάνας Μαρδάκη, Δικηγόρος Πολλές φορές ψάχνοντας πράγματα που με ενδιαφέρουν στο Διαδίκτυο, παρατηρώ ότι μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχουν τα σχόλια που συνοδεύουν τα άρθρα ή την γνώμη του συγγραφέα. Επίσης παρατηρώ ότι όσο περισσότερα σχόλια διαβάζω τόσο περισσότερο ξεχνάω το αρχικό κείμενο, που στο κάτω κάτω ήταν και η αφορμή για να τα κοιτάξω. Το ίδιο έπαθα πολύ πρόσφατα όταν διάβαζα για κάποια εκδήλωση που θα […]
Των Ελευθερίου Όλγα & Φανή Κ. Οι παρακάτω σκέψεις είναι ειλικρινείς και αυθόρμητες, όπως αρμόζει σε κάθε ενεργό και αναπόσπαστο μέλος της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας. Παρ’ όλα αυτά, πρόκειται για προσωπικούς βαθύτερους προβληματισμούς μιας ερευνήτριας και μιας φιλολόγου, που από μικρές μοιράστηκαν κοινές στιγμές, αξίες και στόχους. Ο νόμος της Ιθαγένειας κρίθηκε αντισυνταγματικός, και από τότε πολλά έχουν δημοσιευτεί και χιλιοειπωθεί. Ποιος είναι Έλληνας όμως […]
Της Joan Van Geel Το 2007 επισκέφθηκα το Βιετνάμ με την πολύ αγαπημένη μου φίλη Tuyet-Bang. Ήμασταν φίλες για πολύ καιρό και έτσι με προσκάλεσε να πάω μαζί της στο ταξίδι που κάνει κάθε χρόνο για να επισκεφθεί την οικογένειά της, η οποία συμπεριελάμβανε τη γιαγιά της και πολλές θείες, θείους και ανίψια. Ήταν μοναδική ευκαιρία να ανακαλύψω το Βιετνάμ στην τόσο οικεία σφαίρα αυτής […]
Του Νίκου Odubitan Οι γονείς μου ήρθαν τέλη δεκαετίας 70 από το Λάγκος της Νιγηρίας στην Ελλάδα για σπουδές. Ο πατέρας μου σπούδασε Νομικά και η μητέρα μου Οικονομικά. Εγώ γεννήθηκα το 1981 στην Αθήνα. Μεγάλωσα και πήγα σχολείο στα Πατήσια. Οι γονείς μου έδιναν πολύ μεγάλη σημασία στο σχολείο. Ήθελαν οπωσδήποτε να πάω στο πανεπιστήμιο, να σπουδάσω, όπως σπούδασαν και αυτοί. Παιδικά χρόνια ανέμελα. […]
Του Νίκου Odubitan Καμιά φορά αναρωτιέμαι πως θα ήταν η ζωή μου αν οι γονείς μου δεν ήταν μετανάστες. Αν δεν ήμουν ένα παιδί «2ης γενιάς» όπως μας ονομάζουν, λες και είμαστε κάτι το τόσο διαφορετικό που χρειάστηκε να φτιάξουν για μας ειδική κατηγορία… Η ουσία είναι μία όμως. Ακόμη και αν εγώ δε νιώθω διαφορετικός, ο κόσμος γύρω μου, μου υπενθυμίζει καθημερινά πως είμαι. Γιατί […]
English
