EnglishΗ υποκρισία του ελληνικού πολιτικού γίγνεσθαι για ακόμη μια φορά στο βάθρο της δημοσιότητας
Χτες, 16 Νοεμβρίου 2016, στο τελευταίο υπερατλαντικό ταξίδι του ως Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, ο Μπάρακ Ομπάμα βρέθηκε στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος δίνοντας μια ομιλία, η οποία καταχειροκροτήθηκε από όλους τους παρευρισκόμενους.
Στην ομιλία του έκανε λόγο για όλα αυτά που ο μικρός μα τρανός λαός έδωσε στην πορεία των αιώνων σε ολόκληρη την ανθρωπότητα. Μίλησε για τη γέννηση της Δημοκρατίας, για τους αγώνες που οι Έλληνες έκαναν για τη Δικαιοσύνη, την πρωτοεγκαθίδρυση της ελεύθερης βούλησης και την ικανότητα να κυβερνάμε οι ίδιοι τον εαυτό μας. Την έννοια της Δημοκρατίας, το δίκαιο των πολλών, την ισότητα και κυρίως την πρωταρχική έννοια του Πολίτη. Ακόμη και αν η Δημοκρατία των αρχαίων Ελλήνων δεν ήταν τέλεια, με τα δικαιώματα να μην ανήκουν καθολικά σε όλους, η φωτιά των εννοιών αυτών ενέπνευσε όλον τον κόσμο για μια Δημοκρατία που κανείς δεν είναι ανώτερος από τον άλλον, που η εξουσία δεν ακολουθεί τη γραμμή του αίματος, που η αρετή της εθνικότητας και ο εθνικισμός δεν υπερισχύουν της λογικής. Μια Δημοκρατία που επιτρέπει στο λαό να είναι κύριος του εαυτού του και να ορίζει ο ίδιος την πορεία της ζωής του.
Στην ομιλία του εναπόθεσε την πορεία της ανθρωπότητας στους νέους ανθρώπους που σήμερα, πιο δυνατοί από ποτέ, με την τεχνολογία και το ίντερνετ στο πλευρό τους, μπορούν να ανθίσουν και να επιλέξουν το διάλογο έναντι της βίας για μια ειρηνική αλλαγή, για οικονομική άνθιση και σταθερότητα. Διότι η Δημοκρατία είναι πιο δυνατή από κάθε τρομοκράτη, κάθε απολυταρχική ύπαρξη που δεν μπορεί να ανεχτεί το διαφορετικό. Και αυτό επειδή η Δημοκρατία εμπεριέχει τη διαφορετικότητα, την ετερότητα. Αυτό είναι που την κάνει να υπερισχύει, ακόμη και αν πολλές φορές οι ισορροπίες είναι πολύ δύσκολο να κρατηθούν σε πολυπολιτισμικές κοινωνίες. Αλλά η ιστορία δίδαξε πως όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ίσοι. Και η Δημοκρατία με τα χρόνια διόρθωσε τα μελανά λάθη που έγιναν στο παρελθόν. Αφροαμερικάνοι, ιθαγενείς, γυναίκες, ΑΜΕΑ, ΛΟΑΤΚΙ άτομα πλέον θεωρούνται ίσοι, κάθε διαφορετικός άνθρωπος, πρόσφυγες, μετανάστες που παλεύουν για να δώσουν στα παιδιά τους ένα καλύτερο μέλλον είναι ευπρόσδεκτοι και είναι ακριβώς αυτοί που κάνουν τις κοινωνίες μας δυνατότερες.
«Η ελευθερία του λόγου, η ανεξιθρησκία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, ο διαχωρισμός των εξουσιών, η ελευθερία των πολιτών να επιλέξουν τους εκπροσώπους τους, όλα αυτά ξεκίνησαν εδώ.»
Στη συνέχεια πέρασε στην παγκόσμια οικονομία, τονίζοντας πως η παγκοσμιοποίηση μπορεί να τρομάζει πολύ κόσμο, επειδή οι διαφορές ανάμεσά μας -με την προσβασιμότητα στην πληροφορία- πλέον είναι πιο εμφανείς, πράγμα το οποίο προκαλεί αντιδράσεις, καθώς το διαφορετικό εντείνει το αίσθημα ανασφάλειας του λαού. Αλλά οι πολιτικές και πολιτισμικές στρατηγικές χωρίς αποκλεισμούς είναι αυτές που θα σταματήσουν τον κόσμο από το να στρέφεται εναντίον στο συνάνθρωπο.
Οι κυβερνήσεις, ανέφερε, θα πρέπει να είναι πιο ανοικτές, λειτουργικές, αποτελεσματικές και να ανταποκρίνονται στις ανάγκες των πολιτών τους. Θα πρέπει να δημιουργηθεί μια κοινωνία μέσα στην οποία τα μικρότερα μέρη της να αισθάνονται ασφάλεια και να χαίρουν ίσων δικαιωμάτων. Να καταπολεμάται η διαφθορά, να υπάρχει διαφάνεια και να ενδυναμωθεί η κοινωνία των Πολιτών. Όλα αυτά, όπως τόνισε, εναποθέτοντας την ελπίδα και την ανανέωση στους νέους ανθρώπους…
Αναρωτιόμαστε όμως αν όλα αυτά τα είπε γνωρίζοντας σε ποια χώρα βρισκόταν ή αν όλα αποτέλεσαν ειρωνικούς σχολιασμούς πάνω στην κατάσταση της Ελλάδας το 2016. Αν γνωρίζει πως περισσότερα από 200.000 παιδιά που έχουν γεννηθεί ή/και μεγαλώσει στη χώρα αυτή στερούνται των βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων, καθώς δεν έχουν στα χέρια τους την ελληνική ιθαγένεια. Πως χρειάστηκαν αγώνες και καμπάνιες για να δημιουργηθεί νομοσχέδιο για το αυτονόητο, πως αυτοί που καταχειροκροτούσαν από κάτω την ομιλία ήταν οι ίδιοι που πάλεψαν και τελικά κατάφεραν να εμποδίσουν το νόμο για την Ιθαγένεια. Πως με συνεχείς και κοπιαστικές προσπάθειες τελικά ο νόμος υπερίσχυσε αλλά ακόμη και σήμερα η εφαρμογή του αντιμετωπίζει μεγάλα εμπόδια.
Αναρωτιόμαστε επίσης πόσο θράσος έχουν κάποιοι άνθρωποι να χειροκροτούν λόγια όπως «Η φιλοξενία που δείξατε εσείς στους πρόσφυγες ήταν μεγαλύτερη από κάθε άλλη χώρα και ενέπνευσε όλον τον κόσμο» και στο άκουσμα του ονόματος Γιάννης Αντετοκούνμπο να επευφημούν, όταν ήταν και συνεχίζουν να είναι πολέμιοι στο να δεχτούν πρόσφυγες στη χώρα, όταν τους έχουν έγκλειστους μέσα σε camps, όταν δεν ήθελαν να δοθούν ίσα δικαιώματα σε νέους που έχουν μεγαλώσει ή ακόμη και γεννηθεί στη χώρα αυτή. Δε θα έπρεπε όμως να αναρωτιόμαστε. Το Generation 2.0 RED θυμάται και την υποκρισία της πολιτείας πάνω στη λεγόμενη «Ημετέρα Παιδεία» αλλά και στην επαναλαμβανόμενη ιστορία της Ιθαγένειας, δύο κείμενα που γράφτηκαν πριν χρόνια, και όμως είναι πιο επίκαιρα από ποτέ.
Η αμήχανη στιγμή που ο Αντώνης Σαμαράς «έκανε χάρη» στο Γιάννη και του παραχώρησε την Ελληνική ιθαγένεια για τα μάτια του κόσμου. Διάβασε σχετικό άρθρο εδώ.
Η ομιλία του Μπάρακ Ομπάμα χτες ήταν ένα μάθημα που θα έπρεπε να αποστηθίσουν όλοι οι πολιτικοί αυτής τη χώρας, αλλά δυστυχώς ξέρουμε πως κάτι τέτοιο δε θα συμβεί. Σε κάθε του πρόταση για τη Δημοκρατία και για το πώς πρέπει οι κυβερνήσεις να πράττουν στα πλαίσια αυτής, η εκ διαμέτρου αντίθεση που δημιουργείται στο μυαλό μας ως πολίτες αυτής της χώρας είναι αναπόφευκτη. Ας κλείσουμε με τα εξής, όπως ακούστηκαν αυτούσια από τον ίδιο.
«Από γενιά σε γενιά, είναι οι νέοι άνθρωποι που έχουν το κουράγιο και τη βούληση να μας οδηγήσουν σε ένα καλύτερο μέλλον. Όπου και αν έχω ταξιδέψει γνώρισα πολίτες, ειδικά νέους ανθρώπους, που έχουν επιλέξει την ελπίδα πάνω από το φόβο, που πίστεψαν ότι μπορούν να διαμορφώσουν το πεπρωμένο τους, που αρνήθηκαν να δεχτούν τον κόσμο όπως είναι και πάλεψαν για να τον αλλάξουν και να τον κάνουν όπως θα έπρεπε να είναι. Με ενέπνευσαν. Σε όλον τον κόσμο γνώρισα ανθρώπους που έδειξαν έμπρακτα πως ανεξαρτήτου εθνικότητας, θρησκείας, χρώματος δέρματος, έχουμε την ικανότητα να δούμε τον ‘Άλλον’ σε εμάς […] Η πιο σημαντική θέση σε κάθε χώρα δεν είναι ούτε αυτή του Πρωθυπουργού ούτε του Προέδρου. Ο πιο σημαντικός τίτλος είναι αυτός του Πολίτη.»
