Η ιστορία της Άννας, όπως μας την έστειλε η ίδια

Άλλο ένα παιδί μεταναστευτικής καταγωγής που έχει πάει σχολείο και Πανεπιστήμιο στην Ελλάδα αλλά δεν έχει πρόσβαση στην αγορά εργασίας στον κλάδο του, όχι γιατί δεν έχει τα απαραίτητα προσόντα, αλλά επειδή δεν έχει την ελληνική Ιθαγένεια.

«Είμαι η Άννα από Θεσσαλονίκη, η καταγωγή μου είναι από Αλβανία και ζω στην Ελλάδα περίπου 18 χρόνια. Έχω τελειώσει εδώ ελληνικό σχολείο, όπως τα περισσότερα παιδιά μεταναστών άλλωστε, και εκτός αυτού είμαι πτυχιούχος ελληνικής φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Δεν έχω αποκτήσει ακόμη την ελληνική ιθαγένεια και εδώ ακριβώς έγκειται και το ”ιδιαίτερο” πρόβλημα μου, το οποίο όμως μαζί με μένα, όπως θα καταλάβετε στη συνέχεια, αφορά και ένα μεγάλο ποσοστό παιδιών μεταναστευτικής καταγωγής!

Συγκεκριμένα, τον περασμένο Νοέμβριο, κατά τη διάρκεια αναζήτησης μου για δουλειά σε διάφορα φροντιστήρια έμαθα ότι για να εργαστεί κάποιος σε φροντιστήριο θα πρέπει να βγάλει άδεια διδασκαλίας πρώτα. Πήγα λοιπόν στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και εκεί με ενημέρωσαν ότι αυτήν τη διαδικασία χορήγησης άδειας την έχει αναλάβει πλέον ο Ε.Ο.Π.Π.Ε.Π. Τηλεφωνώντας αργότερα στον Ε.Ο.Π.Π.Ε.Π για να μάθω τι δικαιολογητικά χρειάζονται, έμαθα προς μεγάλη μου έκπληξη ότι η διαδικασία αφορά μόνο Έλληνες πολίτες και πολίτες κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όταν ρώτησα στη συνέχεια αν ισχύει αυτό μόνο για την ελληνική φιλολογία μου είπαν ότι αυτό ισχύει για όλους τους αποφοίτους καθηγητικών τμημάτων!

Δηλαδή, στην πράξη, για όλους εμάς που έχουμε τελειώσει από ελληνικό πανεπιστήμιο Φιλοσοφική, Μαθηματικό, Χημικό, Φυσικό, Βιολογικό, Ξένες γλώσσες και δεν έχουμε καταφέρει ακόμη να αποκτήσουμε την ελληνική ιθαγένεια, πέρα από τα δημόσια σχολεία, δεν μπορούμε να διδάξουμε ούτε στα φροντιστήρια. Θέλω να προσθέσω επίσης ότι πρόσβαση δεν έχουμε ούτε στα ιδιωτικά σχολεία.

Όσον αφορά τους υπηκόους τρίτων χωρών -δηλαδή εμάς- μου είπαν ότι αυτοί υπάγονται στο Υπουργείο Παιδείας και αργότερα όταν τηλεφώνησα στο Υπουργείο μου είπαν ότι ένας υπήκοος τρίτης χώρας μπορεί να διδάξει μόνο ξένη γλώσσα στην Ελλάδα και αυτό υπό τις εξής αλλόκοτες προϋποθέσεις: Θα πρέπει πρώτα να βρει φροντιστήριο για να τον προσλάβει -σε αντίθεση με τη διαδικασία που αφορά τους Έλληνες- να υποβληθεί σε εξετάσεις για να βεβαιώσει την υγεία του (αυτό ισχύει και για τους Έλληνες), θα πρέπει να είναι παντρεμένος με Έλληνα και θα πρέπει στο φροντιστήριο που θα εργαστεί να δουλεύουν τουλάχιστον 10 Έλληνες. Η αντιστοιχία δηλαδή που ισχύει σύμφωνα με το νόμο είναι η εξής: 1 αλλοδαπός ανάμεσα σε 10 Έλληνες, 2 αλλοδαποί ανά 20 Έλληνες! Και στην περίπτωση που δεν είναι παντρεμένος με Έλληνα θα πρέπει να έχει τελειώσει οπωσδήποτε την Ξένη γλώσσα στην αντίστοιχή της χώρα, δηλαδή Αγγλικά στην Αγγλία, Γερμανικά στην Γερμανία κτλ»…