EnglishΤελικά ποιους αφορούν οι κοινωνικές παροχές;
Με πολύ ενδιαφέρον βλέπουμε αυτή την προεκλογική περίοδο να εξελίσσεται μια δημόσια συζήτηση για τις προνοιακές παροχές. Για την ακρίβεια, βλέπουμε τη σύνδεσή τους με την ιθαγένεια από την αξιωματική αντιπολίτευση.
Αυτές οι πολιτικές αντικατοπτρίζονται στη βιωμένη καθημερινότητα και είναι αυτές που παγιώνουν την κοινή αντίληψη για την ταυτότητα του “εμείς” και το ποιους αυτή χωράει. Δεν είναι κάτι αόριστο και θεωρητικό, αντίθετα έχει πολύ συγκεκριμένα υλικά χαρακτηριστικά καθώς παραδείγματα μπορούν να εντοπιστούν σε γενικότερες κοινωνικές πολιτικές που ασκούνται ήδη.
Είχαμε δει άλλωστε στο παρελθόν τα ασφαλιστικά δικαιώματα των παιδιών των μεταναστών ήταν διαφορετικά. Βλέπουμε ακόμα πως για την πρόσβαση στα επιδόματα αναπηρίας συνεχίζουν να μπαίνουν πρακτικά εμπόδια στους νόμιμα διαμένοντες μετανάστες. Βλέπουμε τέλος, ότι ακόμα και το ύψος της σύνταξης ενός εργαζομένου, βάσει του ν.4387/2016 , θα καθοριστεί από το εάν είναι ή ακόμα έχει υπάρξει μετανάστης στην Ελλάδα.
Για όσους θέλουν να γίνουν Έλληνες πολίτες , ακόμα και εάν υπάρχει θεσμικό πλαίσιο με κριτήρια και προϋποθέσεις για να λάβει κάποιος την ιθαγένεια, η εφαρμογή του δεν έχει σταματήσει μέχρι σήμερα να είναι αποκαρδιωτική. Οι καθυστερήσεις συνεχίζουν να ξεπερνούν κατά πολύ τις προβλέψεις του νόμου. Οι όποιες πρόσφατες μεταρρυθμίσεις θεωρητικά προσέβλεπαν στην επίλυση τους με το ν.4604/2019, έμειναν στη μέση καθώς οι απαραίτητες Υπουργικές Αποφάσεις δεν εκδόθηκαν ποτέ.
Σήμερα, 555.741 νόμιμα διαμένοντες μετανάστες και μετανάστριες και 43.840 δικαιούχοι διεθνούς προστασίας ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα και συμβάλλουν ισότιμα με τους Έλληνες πολίτες αποδίδοντας τις ασφαλιστικές και φορολογικές τους εισφορές. Δηλαδή υπάρχουν 599.581 φορολογούμενοι και εργαζόμενοι πολίτες τους οποίους επίσης αφορούν οι κοινωνικές πολιτικές. Με τον αποκλεισμό αυτών από τις πολιτικές προστασίες της οικογένειας, ή τα τεχνικά εμπόδια από την πλήρη απόλαυση ορισμένων κοινωνικών δικαιωμάτων δίνεται ένα μήνυμα που διευκολύνει όποιον θέλει να τους αποκλείσει γενικά από το σώμα της ελληνικής κοινωνίας, πολώνει και εν τέλει γεμίζει πικρία όλες τις πλευρές διαρρηγνύοντας την κοινωνική συνοχή.
Οι ευχές και τα συγχαρητήρια στον Γιάννη Αντετοκούνμπο από το κόμματα που έχουν ασκήσει και διεκδικούν να ασκήσουν την εξουσία δεν απαγορεύονται, ούτε είναι κακές από μόνες τους. Φαντάζουν όμως κενές περιεχομένου (από όπου κι αν προέρχονται) όταν συνοδεύονται με αντιφατικές πράξεις που αφορούν τους υπόλοιπους ανθρώπους που ζουν στην Ελλάδα με διαφορετική καταγωγή. Αυτή η αντίφαση μπορεί να μην είναι αντιληπτή από όλους. Από τους πολίτες ωστόσο που τη βιώνουν ή που την έχουν βιώσει στο παρελθόν δεν θα περνούσε ποτέ απαρατήρητη.
Ας αποτελέσει λοιπόν αυτή η συγκυρία, μια καλή ευκαιρία για τον αναστοχασμό ορισμένων πολιτικών αλλά και δηλώσεων και το σχεδιασμό μιας πολιτικής πραγματικά συμπεριληπτικής.
