EnglishChoosing to dream | «Θέλω να γίνω δικηγόρος που θα υπερασπίζεται τα δικαιώματα γυναικών, προσφύγων και μεταναστών”
Η Φαουζία ήρθε στην Ελλάδα από το Αφγανιστάν στα 17 της. Σήμερα είναι 19 χρονών και μητέρα μιας κόρης 1,5 ετών. Είναι επίσης εθελόντρια στον Οργανισμό Generation 2.0 RED, ως βοηθός δασκάλου των ελληνικών, στο τμήμα των προχωρημένων. Η αφοσίωση και η κλίση της στην εκμάθηση γλωσσών τη βοήθησε στο να μπορεί μιλάει πολύ καλά τα Ελληνικά σε λιγότερο από 2 χρόνια. Τώρα, το όνειρό της για το μέλλον είναι να συνεχίσει στο πανεπιστήμιο για να γίνει δικηγόρος, η οποία θα υπερασπίζεται τα δικαιώματα των γυναικών, των προσφύγων και των μεταναστών.
Αναγκάστηκα να φύγω από τη χώρα μου και έτσι δεν τελείωσα το σχολείο. Ήρθα στην Ελλάδα στα 17 μου, όντας 6 μηνών έγκυος. Αρχικά ήμουν στη Μυτιλήνη και μετά ήρθα στην Αθήνα. Προσαρμόστηκα εύκολα. Η Ελλάδα μοιάζει με τη χώρα μου πριν από τον πόλεμο, όταν όλα ήταν ήσυχα. Αυτό που μου αρέσει περισσότερο από όλα και είναι για μένα το πιο σημαντικό είναι πως εδώ είμαι ελεύθερη σαν γυναίκα να πάω σχολείο, πανεπιστήμιο, να ντυθώ όπως θέλω. Οι γυναίκες εδώ μπορούν να ζήσουν τη ζωή τους χωρίς περιορισμούς, σε αντίθεση με το Αφγανιστάν που ακόμα και ο σύντροφος που θα έχεις είναι επιλογή της οικογένειάς σου και της κοινωνίας.
Δεν πιστεύω πως έχω χάσει ευκαιρίες εργασίας στην Ελλάδα λόγω του φύλου μου, της ηλικίας, της θρησκείας ή της εθνικότητάς μου. Ο κόσμος με έχει αντιμετωπίσει θετικά, αλλά υπάρχουν όλοι οι τύποι ανθρώπων, οι καλοί και οι κακοί. Η αλήθεια είναι όμως πως δεν ψάχνω συνεχώς για δουλειά, θέλω να μάθω πρώτα άριστα την ελληνική γλώσσα, τα Αγγλικά, τη χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών και μετά να σπουδάσω. Βέβαια, ξέρω πως είναι δύσκολο να βρει κανείς δουλειά στην Ελλάδα γιατί οι θέσεις είναι λίγες και η ζήτηση μεγάλη. Το έχω δει από το σύζυγό μου γιατί, αν και τώρα δουλεύει ως διερμηνέας, δυσκολεύτηκε πολύ στην αναζήτηση εργασίας.
Η γνώση της ελληνικής γλώσσας είναι το πρώτο πράγμα για να βρει κανείς δουλειά στην Ελλάδα, πιστεύω. Αν θες να βρεις δουλειά σε μια χώρα, πρέπει να μιλάς τη γλώσσα τους. Το να μάθω τα Ελληνικά ήταν πολύ δύσκολο. Πριν ξεκινήσω μαθήματα, δεν μπορούσα να μιλήσω μόνη μου, να πάω σε δημόσιες υπηρεσίες ή σε απλές καθημερινές δουλειές όπως τα ψώνια. Στην αρχή δυσκολεύτηκα πολύ και με το παιδί που ήταν μωρό και όλη μέρα σπίτι. Τα βράδια όμως, μόλις κοιμόταν η μικρή, διάβαζα ως τις 2 το πρωί. Μετά που μεγάλωσε και πήγε στο βρεφονηπιακό, μπόρεσα να αφιερωθώ στα μαθήματά μου. Ξεκίνησα μαθήματα 4 μήνες μετά τη γέννηση της κόρης μου σε 3 διαφορετικούς οργανισμούς. Ήταν η καθημερινή μου απασχόληση, η δουλειά μου για εκείνους τους μήνες κι ακόμα είναι. Είμαι χαρούμενη που μπορώ πια να αφιερώνω χρόνο σε κάτι που μου αρέσει.
Όσον αφορά στον εθελοντισμό, με κάνει χαρούμενη να βλέπω τους ανθρώπους να μαθαίνουν με τη βοήθειά μου. Βοηθάω τον δάσκαλο ελληνικών στο τμήμα των προχωρημένων. Κάνουμε μαζί γραμματική και ορθογραφία, θεωρία και ασκήσεις. To ότι κάνω μαθήματα ελληνικών σαν εθελόντρια δασκάλα βοηθά κι εμένα να μάθω τη γλώσσα καλύτερα, αλλά παράλληλα προσφέρω και στους άλλους που μαθαίνουν από εμένα. Αυτό το τελευταίο είναι για μένα και το πιο σημαντικό.
Αν έπρεπε να δώσω μια συμβουλή σε άλλα άτομα, μετανάστες και πρόσφυγες που ψάχνουν τώρα εργασία στην Ελλάδα, θα ήταν να μην βασίζονται μόνο στους άλλους και να προσπαθούν όσο μπορούν και μόνοι τους. Να μην βαλτώνουν στις δομές φιλοξενίας. Να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους και να γίνουν ενεργοί στη χώρα που μένουν πια. Να μάθουν τη γλώσσα σιγά σιγά, να γνωρίσουν κι άλλους ανθρώπους πέρα από τους ομοεθνείς τους.
Και αν χρειάζονται βοήθεια σε όλα αυτά, εμένα η υπηρεσία εργασιακής συμβουλευτικής του Generation 2.0 RED μου άνοιξε το πεδίο των επιλογών μου για το τι μπορώ να κάνω στην Ελλάδα. Πού μπορώ να μάθω ελληνικά, πώς και πού θα μπορούσα να ψάξω για δουλειά. Μετά τη συνάντηση εκείνη, ξεκίνησα μαθήματα ελληνικών στον οργανισμό και παράλληλα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Tip: Όλοι οι στόχοι που θέτουμε απαιτούν φυσικά κάποια βήματα μέχρι να επιτευχθούν. Το να συνεχίσεις τις σπουδές σου στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα όπως η Φαουζία, που έχει όνειρο να τελειώσει το Λύκειο και να πάει πανεπιστήμιο, απαιτεί την ίδια διαδικασία. Η σταδιακή εκμάθηση της γλώσσας και η εγγραφή στη συνέχεια σε ένα γενικό, τεχνικό, διαπολιτισμικό ή εσπερινό σχολείο είναι τα στάδια για να αποκτήσει κανείς πρόσβαση στην επόμενη βαθμίδα εκπαίδευσης από εκείνη που ολοκλήρωσε στην πατρίδα του, ανεξάρτητα από το αν είναι ανήλικος ή ενήλικας. Αν το επιθυμείτε κι εσείς να συνεχίσετε και χρειάζεστε πληροφόρηση για τον τρόπο, μην διστάσετε να επικοινωνήσετε με το τμήμα της εργασιακής συμβουλευτικής στο [email protected].
