Ας πούμε σήμερα, 18 Δεκεμβρίου 2015, Παγκόσμια Ημέρα Μεταναστών, μία αλήθεια

Της Δώρας Βαγγή


Εδώ στην Ελλάδα τείνουμε να συνδέουμε τη λέξη μετανάστης με τον μαύρο που βλέπουμε στο δρόμο, τον Πακιστανό που δουλεύει στα φανάρια, τον εγκληματία, αυτόν που δεν μιλάει καθαρά ελληνικά, τον πρόσφυγα που αναγκάστηκε βίαια να εγκαταλείψει τη χώρα του, αυτόν που μένει στην Βικτώρια και στα Πατήσια, αυτόν που δουλεύει στην οικοδομή και πάει λέγοντας. Ας αφήσουμε όμως όλα αυτά τα στερεότυπα στην άκρη κι ας δούμε σήμερα, 18 Δεκεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα των Μεταναστών, την αλήθεια. Τι σημαίνει να είσαι μετανάστης το 2015;

Σύμφωνα με τον ορισμό που δίνουν τα Ηνωμένα Έθνη, μετανάστης είναι αυτός που φεύγει από τη χώρα του με τη θέλησή του για να καλυτερέψει τις συνθήκες διαβίωσης του, για να βρει (καλύτερη) δουλειά και για να επανενωθεί με τη οικογένεια του. Η μετανάστευση είναι μια θαρραλέα έκφραση της βούλησης του ατόμου να ξεπεράσει τις αντιξοότητες και να ζήσει μια καλύτερη ζωή. Ειδικά σήμερα, η παγκοσμιοποίηση, σε συνδυασμό με τις εξελίξεις στον τομέα των επικοινωνιών και των μεταφορών, έχει συμβάλει σημαντικά στην αύξηση του αριθμού των ανθρώπων που έχουν την επιθυμία και τη δυνατότητα να μετακινηθούν σε άλλες χώρες από αυτήν της καταγωγής τους.

Μετανάστης λοιπόν είναι ο Αλβανός που δουλεύει στην οικοδομή και κάνει τη δουλειά που εσύ ο Έλληνας απορρίπτεις, ο Νιγηριανός που παίζει στην αγαπημένη ομάδα ποδοσφαίρου σου, ο Πακιστανός που ήρθε στην Ευρώπη για μια καλύτερη ζωή, η Ουκρανή που έχει δικό της ιατρείο. Είναι η Ρωσίδα δασκάλα του παιδιού σου, ο Έλληνας που δουλεύει σε μπαρ στο Καναδά γιατί δεν έβρισκε δουλειά εδώ, ο Έλληνας καθηγητής σε ξένο Πανεπιστήμιο. Είναι το παιδί σου ή ο φίλος σου που τόσο σου λείπει. Και όλοι αυτοί αντιμετωπίζουν τις ίδιες δυσκολίες στη χώρα που επέλεξαν να ζήσουν, μιλάνε χαριτωμένα την ξένη σ’ αυτούς γλώσσα, προσπαθούν το ίδιο σκληρά να χτίσουν μια ζωή μακριά από την ασφάλεια των αγαπημένων τους προσώπων, και είναι όλοι το ίδιο τολμηροί και το ίδιο άνθρωποι. Σου ζητάω σήμερα, να τους τιμήσεις, να τους σεβαστείς, και δηλώνω μάλιστα πως τουλάχιστον εγώ τους ζηλεύω. Τους ζηλεύω γιατί είναι πιο δυνατοί, γιατί γνωρίζουν καλύτερα τον κόσμο αλλά και τον εαυτό τους. Γιατί, καλώς ή κακώς είναι πιο άνθρωποι.

Σήμερα λοιπόν τη Διεθνή Ημέρα για τους Μετανάστες, επαναλαμβάνουμε τη δέσμευσή μας να διαμορφώσουμε μία κοινωνία που σέβεται το διαφορετικό, παρέχει ίσες ευκαιρίες και διασφαλίζει την αξιοπρέπεια για όλους τους μετανάστες, και φωνάζουμε ότι η μετανάστευση είναι η ύψιστη έκφραση της ανθρώπινης φιλοδοξίας για την αξιοπρέπεια, την ασφάλεια και ένα καλύτερο μέλλον.